جامانده ها

بنام خدا

اهل البیت (خانواده) 1

          این عالم هستی نقشه ای دارد مثل یک پازل(جورچین) که خداوندباری تعالی بصورت منحصر بفرد آفریده است و فرموده لعب است (بازیچه) اما خداوند بازیگری نکرده است پدری که پازل جهت فرزندش می خرد خود او جهت رشد فکری فرزندش و برای پی بردن به زیبائی وغظمت آن خودش آن را بهم میریزد تا فرزند درست کند. .این قطعات منحصر بفرد نه میشود آن راجابجا کرد و نه قطعه دیگری جایگزین آن کرد «لن تجد لسنت الله تحویل لا و لن تجد لسنت الله تحویل لا»تحویل و تبدیل پذیر نمی باشدعظم به واحده است هر کجا عیب و نقصی است از بیچارگی و کوتاهی ماست .

مسئله دوم اینکه هر قطعه مخصوص کار کرد خود است و همه آن با هم یک نقشه کامل را تشکیل میدهد یعنی خواب ؛ خوراک، علم ، کار عبادت ، شادی، غم و ........همه از این قطعات است و نمی شود همه را یک کار کرد مثلا فقط عبادت یا کار و.......همه با هم یک نقشه کامل و زیبا را درست میکند .

وعده خداوند بر قرار گرفتن این قطعات در جای خود است و اجرای بی قید شرط تمام آنها است که هرکس این دستورات را اجرا نکند دچار مشکل خواهد شد در آنجا خواجه میفرماید :« به صوت بلبل و قمری گر ننوشی می ------- علاج کی کنم آخر الدواع الکی»

(درقدیم زخم وقتی عفونی می شد بخاطر عدم گسترش آن به همه بدن با آهن گداخته زخم را داغ میکردند ) در اینجا خواجه بر گرفته از احادیث میگوید اگر از دستورات سرپیچی کنی و از مسیر مشخص منحرف شوی و به تذکرات گوش ندهی آخر با داغ کردن ترا ازعفونی شدن تمام اعضاء داغ میکنیم. پس آخر سرپیچی داغ کردن است .

نتیجه این قسمت از بحث شاعر میگوید: ذخیره ای بنه از رنگ و بوی بهار----------- که میرسد از پی رهزنان بهمن و دی 

در این فصل جوانی (70 – 80) سال عمر که واقعا همه دوران جوانی است با خدا رفیق شویم و از فرصت ها استفاده کنیم (فصل بهار )و الا در پی آن میرسد مرگ و اتمام فرصت ها (بهمن و دی) کافری است اگر انسان از ذخیره عمرش استفاده نکند .

نوشته اند بر ایوان جنت المعوا --------------- هر که عشوه دنیا خرید وای به وی

                                                                                                                                     ادامه دارد