24 آبان سالروز علامه طباطبائی
پنج شنبه 88/8/28 12:39 صبح| | نظر
نکاتى اخلاقى
به مناسبت 24 آبان و به پاسداشت
علامه سیدمحمدحسین طباطبایى
براى موفق شدن لازم است: همتى برآورده و توبه نموده، سپس به مراقبه و محاسبه بپردازید
به این نحو که:
1- هر روز صبح که از خواب بیدار مىشوید، قصد جدى کنید که: هر عملى که پیش آید، رضاى خدا، را مراعات خواهم کرد. آن وقت در هر کارى که مى خواهید انجامدهید، نفع آخرت را منظور خواهید داشت و همین حال را تا شب، وقت خواب، ادامه خواهیدژداد.
&
2- وقت خواب، چهار - پنج دقیقه اى در کارهایى که روز انجام داده اید، فکر کرده و یکى یکى از نظر خواهید گذرانید، هر کدام مطابق رضاى خدا انجام یافته، شکر بکنید و هرکدام، تخلف شده استغفار بکنید و این رویه را هر روز ادامه دهید. این روش اگر چه سخت ودر ذائقه نفس تلخ مىباشد، ولى کلید نجات و رستگارى است .
3- هر شب، پیش از خواب، اگر توانستید، سور مُسبحات یعنى:
سوره حدید، حشر،، جمعه و تغابن را بخوانید و اگر نتوانستید، تنها سوره حشر را بخوانید. - اگر یک کاه بردارى، در همه عالم(هستى) اثر مى گذارد (پس گناه کردن چه اثرى بر هستی می گذارد؟)) ؛«!ما بزرگترین و مهم ترین کارى که در عالم داریم و هیچ کارى از اطوار و شئون زندگى- ما بزرگ مهمتر از آن نیست، این است که خودمان را درست بسازیم.
- درس اخلاق، گفتنى نیست، عمل است.
-گاهى یک عصبانیت،بیست سال انسان را به عقب می اندازد. عناوین دنیوى، اگر وفا و دوام داشته باشند تا لب گورند و نوعاً هم، بى وفا هستند.بعد از آن مائیم و ابدِ ما.
- ما هرچه داریم از اهلبیت پیامبر (علیهمالسلام) داریم... ما همه آبروى خود را از محمد و آل محمد (علیهمالسلام) کسب کرده ایم.
- باطن دنیا، صلوات بر محمد و آل محمد (صلوات الله علیهم اجمعین) است.
- اى کاش بنده یک مرثیه خوان حضرت سیدالشهدا(ع) بودم همه سال هایى که سرگرم درس و بحث بوده ام، با یک مرثیه خوانی
! امام حسین(ع) برابرى نمى کند- در دوازده سالى که نجف بودم، به جز عاشورا، هیچ روزى درس را تعطیل نکردم. یک سال عاشورا درس را تعطیل نکرده بودم که به چشم درد شدیدى گرفتار شدم
!طورى که نزدیکبود کور شوم. از عظمت امام حسین(ع) ترسیدم و از آن پس تصمیم گرفتم روز عاشورا را تعطیل کنم.
- همه امامان (علیهمالسلام) لطف دارند اما لطف حضرت رضا(ع) محسوس است. همه امامان معصوم (علیهماالسلام)رئوف هستند اما رأفت حضرت امام رضا(ع) ظاهر است. &
انسان هنگامى که وارد حرم رضوى(ع) می شودمشاهده مىکند که از در و دیوار حرم آن امام(ع) رافت می بارد. جز مشهد کجاست که آدم بتواند دردهایش را بگوید و درمانش را بگیرد. ما از پناه امام هشتم جاى دیگر نمىرویم طبیب برای چه مطب باز می کند؟ برای اینکه بیماران به وی مراجعه کنند و با نسخه او تندرستی بیابند این جا هم دارالشفاى آل محمد (علیهمالسلام) است امام رضا طبیبالأطباء است. من به حال این مردم که این طور عاشقانه ضریح را مى بوسند، غبطه مىخورم.... اگر منع مردم نبود، من از دم مسجد گوهرشاد تا ضریح، زمین را بوسیدم روحش شاد
40 دقیقه 28/8/88