جامانده ها

بنام خدا

نوجوانان وانقلاب (1)

سال 57 ادامه نهضت انقلاب اسلامی مردم ایران بود نهضتی که از سال 42 به رهبری امام و پیشوای فرزانه ایران حضرت امام خمینی (ره) جرقه آن زده شده بود و همچنان با هدایت و سکانداری ایشان این درخت کاشته شده آبیاری می گردید حضرت امام با اینکه در تبعید بودند همچنان به هدایت و آماده کردن آن نوجوانانی که در سال 42 در گهواره بودند پرداختند (امام در آن سالها فرموده بود فرزندان این انقلاب در گهواره ها هستند).

پس از اینکه در سال 57 در روزنامه اطلاعات بر علیه حضرت امام مقاله ای چاپ شد انفجار نور شروع گردید. در آن سال من کلاس دوم راهنمائی بودم و در مدرسه باقری واقع در سه راه مدبر تحصیل میکردم هر روز بنا به اطلاعیه های صادره مردم دست به تظاهرات می زدند و ما در مدرسه همراه مردم تظاهرات می کردیم و کلاسها را تعطیل می کردیم  با ارتباطی که با انقلابیون داشتم سعی بر هدایت تظاهرات داخل مدرسه می کردم آقای ر - ک معروف به ر - فلانج اعلامیه های حضرت امام را چاپ می کرد(متاسفانه ایشان در حال حاضر از راه راست به راه سبز افتاده است) و من صبهای زود به بازار  می رفتم و این اعلامیه ها را در داخل لباسم جا سازی می کردم و به مدرسه می آوردم و در زنگ تفریح آنان را در کلاسها پخش می کردم و یا در زمان تظاهرات یا خروج از مدرسه به هوا انداخته و بچه ها آنان را بر می داشتند

یک روز در حین تظاهرات در مدرسه بچه ها برای تعطیل کردن کلاسها به طرف شیشه ها گچ پرتاب کردند یکی از دوستان بنام م – و بجای گچ بطرف شیشه ها سنگ پرتاب کرد با شکسته شدن آن همه فرار کردند من وسه نفر دیگر ماتمان زده بود که بدست ناظم مدرسه گرفتار شدیم ما را به دفتر بردند و ضمن تهدید قرار شد فردا جهت اجراج شدن به همراه پدرمان به مدرسه برویم با هم قرار گذاشتیم هیچکداممان این کار را نکنیم فردا بدون حضور پدرمان به مدرسه رفتیم اما اجازه حضور در کلاس را به ما ندادند هر چه گفتند ما قبول نکردیم با مقاومت ما ناچارا آنها خسارت شیشه را گرفتند و با تعهد اجازه ادامه تحصیل را دادند اما ما دیگر ترسمان ریخته بود و با شجاعت بیشتر هر روز به تظاهرات ادامه داده و به خیابانها می ریختیم و همراه سیل عظیم مردم به نهضت ادامه میدادیم ..........

خاطرات ادامه دارد صبر کنید انشا الله    سه شنبه 12/آبان 1388